Informática. Control de Prácticas. Grupo luns.
Luns 13 novembro, 2006

1. Escribir un programa que lea por teclado un número enteiro n e reserve memoria dinámicamente para dous vectores n-dimensionais $\bf v$ e $\bf w$, ambos de compoñentes reais. O programa debe ler por teclado as compoñentes do vector $\bf v$ e calcula-las compoñentes do vector $\bf w$, dadas pola seguinte expresión:
   w_i = $$\left\{\vphantom{ \begin{array}{ll} \displaystyle \sum_{j = 1, \l... ...le \sum_{j = i, \ldots, n} \{ v_j \} & \textrm{$i$\ impar} \end{array} }\right.$$$$\begin{array}{ll} \displaystyle \sum_{j = 1, \ldots, i} \{ v_j \}... ...isplaystyle \sum_{j = i, \ldots, n} \{ v_j \} & \textrm{$i$\ impar} \end{array}$$        i = 1,..., n

   Podes comprobar se un número é par usando a función intrínseca de Fortran mod(x, y), que retorna o resto de dividir x entre y. Finalmente, o programa debe mostrar por pantalla o vector $\bf w$ e libera-la memoria reservada dinámicamente para ambos vectores.

   EXEMPLO: se n = 10 e $\bf v$ = (1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10), entón $\bf w$ = (55, 3, 52, 10, 45, 21, 34, 36, 19, 55)